Μια φορά κι ένα καιρό ήταν η Κοκέτα Ποντικίνα. Μια μέρα που σκούπιζε την αυλή του σπιτιού της, βρήκε κάτω στο χώμα ένα χρυσό νόμισμα. Τότε σκέφτηκε πώς να το ξοδέψει και είπε: -Να το ξοδέψω σε γλυκά; όχι χαλάνε τα δόντια.
-Να το ξοδέψω σε τυρί; όχι γιατί θα το φάω αμέσως.
-Α! το βρήκα...θα το ξοδέψω σε ένα φιόγκο.
Ύστερα πήγε στην κυρία αρκούδα για να αγοράσει το φιόγκο। Είδε ένα κατακίτρινο φιόγκο που της άρεσε πολύ. Μόλις πήγε στο σπίτι της τον έβαλε αμέσως στην ουρά της. Πήρε την σκούπα της και βγήκε έξω στην αυλή να σκουπίσει. Τότε άρχισαν να έρχονται οι υποψήφιοι γαμπροί. Πήγε ο γάιδαρος αλλά η κοκέτα τον έδιωξε. Ύστερα πήγε το γουρούνι αλλά και αυτό το έδιωξε. Στο τέλος πήγαν κότες, πάπιες, σκυλιά αλλά η κοκέτα πήρε το σκουπόξυλο κι άρχισε να τα κυνηγάει. Ύστερα πήγε ένας γάτος κι άρχισε να της νιαουρίζει. Η ποντικίνα ξετρελάθηκε μαζί του κι αποφάσισε να τον παντρευτεί. Την άλλη μέρα έγινε ο γάμος. Όταν πήγαν στο σπίτι ο γάτος άρχισε να κυνηγάει την ποτικίνα για να τη φάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πρέπει να είστε μέλος αυτού του ιστολογίου για να σχολιάσετε τις αναρτήσεις μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.